Kompetencje wójta w zakresie stanu wody

Zadania związane z prawidłowym gospodarowaniem wodami należą zasadniczo do Wód Polskich. Analiza przepisów ustawy prowadzi do wniosku, że wójt posiada własne kompetencje do reagowania na zmiany stanu wód.

Przepisy ustawy z 20 lipca 2017 r. prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2233 z późn. zm.; dalej: p.w.) zawierają generalny zakaz zmiany kierunku odprowadzania wody. Jest on w art. 234 ust. 1 p.w. Obejmuje:

∑ zakaz zmieniania kierunku i natężenia odpływu znajdujących się na jego gruncie wód opadowych lub roztopowych ani kierunku odpływu wód ze źródeł – ze szkodą dla gruntów sąsiednich;

∑ zakaz odprowadzania wód oraz zakaz wprowadzania ścieków na grunty sąsiednie.

Jedocześnie ustawodawca nakłada na właściciela gruntu obowiązek usuwania przeszkód oraz zmian w odpływie wody, powstałych na jego gruncie na skutek przypadku lub działania osób trzecich, ze szkodą dla gruntów sąsiednich.

Analogiczne przepisy funkcjonowały w ustawie z 18 lipca 2001 r. – Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1121 z późn. zm., dalej: stare p.w.). Znajdowały się one w art. 29 starego p.w. Obserwacja ta jest o tyle istotna, że z uwagi na tożsame brzmienie starych i nowych przepisów za aktualne należy uznawać tezy sformułowane w judykaturze sądów administracyjnych w związku ze stosowaniem przepisów starego p.w.

Zakaz immisji

Omawiane rozwiązanie jest publicznoprawną konsekwencją zakazu immisji wynikającego z art. 144. kodeksu cywilnego . Przepis ten przewiduje, że właściciel...